Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 63/00, poz. 735) WYCIĄG DZIAŁ I. PRZEPISY OGÓLNE § 1. 2. Do obiektów inżynierskich zalicza się: obiekty mostowe, tunele, przepusty, konstrukcje oporowe. § 3. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o: 1) obiekcie mostowym - rozumie się przez to budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji gospodarczej nad przeszkodą terenową, a w szczególności: most, wiadukt, estakadę, kładkę, 2) tunelu - rozumie się przez to budowlę przeznaczoną do przeprowadzenia drogi, samodzielnego ciągu pieszego lub pieszo-rowerowego, szlaku wędrówek zwierząt dziko żyjących lub innego rodzaju komunikacji gospodarczej przez lub pod przeszkodą terenową, a w szczególności: tunel, przejście podziemne, 3) przepuście - rozumie się przez to budowlę o przekroju poprzecznym zamkniętym, przeznaczoną do przeprowadzenia cieków, szlaków wędrówek zwierząt dziko żyjących lub urządzeń technicznych przez korpus drogi, 4) konstrukcji oporowej - rozumie się przez to budowlę przeznaczoną do utrzymywania w stanie stateczności uskoku naziomu gruntów rodzimych lub nasypowych, 7) balustradzie - rozumie się przez to konstrukcję zabezpieczającą użytkowników chodników, schodów i pochylni przed upadkiem z wysokości; określone w Polskiej Normie obciążenia działające na poręcz obiektu mostowego uznaje się za działające na balustradę, 8) poręczy - rozumie się przez to element zwieńczający balustradę lub samodzielny element mocowany do konstrukcji obiektu inżynierskiego bądź innego elementu, służący do oparcia lub przytrzymania; określone w Polskiej Normie obciążenia działające na pochwyt uznaje się za działające na poręcz, 10) przeszkodzie terenowej - rozumie się przez to:    a) przeszkodę naturalną - element środowiska, a w szczególności dolinę, bagno, rzekę, wąwóz, wzniesienie, szlak wędrówek zwierzyny dziko żyjącej,    b) przeszkodę sztuczną - dzieło ludzkie, a w szczególności drogę, linię kolejową, kanał, rurociąg, ciąg pieszy lub rowerowy. DZIAŁ II. USYTUOWANIE OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH W TERENIE Rozdział 2. Dostosowanie obiektów inżynierskich do warunków terenowych § 22. Światło mostu powinno być ustalone w projekcie architektoniczno-budowlanym zgodnie z zasadami określonymi w załączniku nr 1 do rozporządzenia "Obliczanie świateł mostów i przepustów", z zastrzeżeniem § 23 i 24. § 59. 2. Dojście do kładek, o którym mowa w ust. 1, powinno być przewidziane jako pochylnia, a wyjątkowo jako schody, gdy warunki terenowe i brak miejsca nie pozwalają na wykonanie pochylni, pod warunkiem że zapewniono osobom niepełnosprawnym możliwość przekroczenia przeszkody w poziomie w odległości nie większej niż 200 m. § 62. 1. Tunel przeznaczony do ruchu pieszych pod drogą powinien mieć w szczególności szerokość dostosowaną do natężenia ruchu pieszych i długości przeszkody oraz zapewnić niezbędną skrajnię, warunki widoczności i wygodę użytkowników. Minimalne szerokości tuneli jako przejść podziemnych wynikają z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. 3. Dojścia do tuneli, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiednio spełniać wymagania określone w § 59 ust. 2. 2. Obiekty, o których mowa w ust. 1, powinny być usytuowane prostopadle do osi jezdni lub pod kątem zbliżonym do prostego. DZIAŁ III. POWIĄZANIE OBIEKTÓW INŻYNIERSKICH Z DROGĄ I TERENEM Rozdział 1. Wymagania ogólne § 79. Połączenie obiektu inżynierskiego z drogą powinno zapewnić w szczególności: 1) kontynuację ruchu drogowego, § 80. Bariery umieszczone na obiektach mostowych powinny stanowić przedłużenie barier na drodze. Jeśli na drodze nie występują bariery, to bariery z obiektu mostowego powinny być przedłużone poza obiekt mostowy na odcinkach, jakie wynikają z wymagań określonych w § 262 ust. 2, i spełniać wymagania określone w § 362 ust. 4. § 81. Balustrady znajdujące się na obiektach mostowych powinny być zastosowane także poza obiektem na takich odcinkach, aby zabezpieczyły pieszych przed upadkiem z wysokości, jeśli ukształtowanie korpusu drogowego lub konstrukcja przyczółka nie zapewniają odpowiedniego zabezpieczenia. Rozdział 2. Elementy drogi na obiekcie mostowym oraz w tunelu § 88. 1. Obiekt mostowy lub tunel, w zależności od potrzeb, przeznaczenia i usytuowania, powinien mieć w szczególności: jezdnię, torowisko tramwajowe, utwardzone pobocze, pas dzielący, pas awaryjny, chodnik, z wyjątkiem tunelu do ruchu pojazdów, ścieżkę rowerową, z wyjątkiem tunelu do ruchu pojazdów. § 93. 1. Chodniki powinny być usytuowane przy zewnętrznych krawędziach obiektu, a w obiektach z jazdą dołem lub pośrednią - na zewnątrz dźwigarów głównych. 2. Ścieżki rowerowe, stanowiące przedłużenie ścieżek na drodze, powinny być umieszczone przy krawężnikach w pasie jezdni lub chodników. § 103. Pochylenie poprzeczne chodników, niezależnie od pochylenia poprzecznego jezdni, powinno wynosić: na chodnikach dla pieszych i ścieżkach rowerowych, gdy liczba pasów ruchu: jest nie większa niż 2 - nie mniej niż 3%, b) jest większa niż 2 - nie mniej niż 2,5%, Rozdział 5. Schody i pochylnie § 128. 1. Schody i pochylnie związane funkcjonalnie z obiektem mostowym, w zależności od usytuowania obiektu mostowego nad terenem lub drogą i liczby stopni w jednym biegu, powinny być podzielone na biegi i pośrednie spoczniki. 2. Liczba stopni w biegu powinna być nie większa niż 13 i nie mniejsza niż 3. 3. W schodach jednobiegowych dopuszcza się liczbę stopni nie większą niż 17. 4. Wysokość stopnia nie powinna być większa niż 17,5 cm, a szerokość - nie większa niż 35 cm i nie mniejsza niż 30 cm. Wzajemne relacje między wysokością a szerokością stopnia określają warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. § 131. 1. Pochylnie dla ruchu pieszych i dla osób niepełnosprawnych nie powinny mieć pochylenia biegu większego niż 8%, a wyjątkowo nie większego niż 10% w przypadku pochylni zadaszonych, z uwzględnieniem wymagań określonych w ust. 2-5. 2. Pochylnie o długości większej niż 10 m powinny mieć: 1) biegi o długości nie większej niż 9 m, mierzonej w rzucie na płaszczyznę poziomą, 2) spoczniki pośrednie o długości nie mniejszej niż 1,5 m. 3. Niezależnie od spoczników, o których mowa w ust. 2, powinny być przewidziane spoczniki przed i na końcu pochylni, o długości nie mniejszej niż 1,5 m. 4. Przy schodach lub pochylniach, stanowiących przedłużenie przejść podziemnych lub kładek dla § 134. 1. Schody i pochylnie powinny mieć wykończenie powierzchni odróżniające je od poziomych płaszczyzn ruchu, polegające na zastosowaniu: kolorystyki - barwa żółta lub pomarańczowa, przewidziana w postaci powłok malarskich twardych i odpornych na ścieranie i poślizg lub w postaci dodatków bądź domieszek barwiących do betonów lub zapraw, guzkowatego wykończenia powierzchni wyczuwalnego stopami. 2. Powierzchnie, o których mowa w ust. 1, powinny być przewidziane do wykończenia w zakresie: kolorystyki: na czole i podnóżku pierwszego i ostatniego stopnia każdego z biegów schodów, przy krawędziach biegów i spoczników pochylni, w częściach przeznaczonych dla ruchu pieszych - na pasach o szerokości 30 cm z obu stron krawędzi, guzkowatego wykończenia - jako pasy o szerokości 30 cm: przed pierwszym stopniem i na podnóżku ostatniego stopnia każdego z biegów schodów, w miejscach określonych w pkt 1 lit. b) - w przypadku pochylni. 3. Nawierzchnia pochylni powinna być szorstka. 4. Stopnie schodów oraz spoczniki schodów i pochylni powinny mieć pochylenie, zapewniające spływ wody opadowej, nie mniejsze niż 2%. Pochylenia te powinny być wykonane zgodnie z nachyleniem biegu schodów lub pochylni. 2. Pochylnie powinny mieć wydzielony pas ruchu dla osób niepełnosprawnych, wyposażony w: obustronną balustradę - o odstępie między poręczami 1 m, z zastrzeżeniem ust. 5, ograniczniki zabezpieczające płaszczyzny ruchu, przy czym szerokość pasa ruchu dla ogółu pieszych, poza wydzielonym pasem ruchu, powinna być nie mniejsza niż 1,2 m. 5. Balustrady i ściany zabezpieczające na pochylniach pasy ruchu przeznaczone dla osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich, powinny mieć dwie dodatkowe poręcze umieszczone na wysokości 0,75 m i 0,9 m od płaszczyzny ruchu, spełniające wymagania określone w § 253 ust. 2 pkt 1, przy czym wysokość ściany musi spełniać wymagania, jakie stosuje się w przypadku balustrady. Rozdział 9. Balustrady § 251. 1. Obiekty inżynierskie powinny być wyposażone w zabezpieczenia chroniące przed upadkiem osób z wysokości, jeśli odległości powierzchni, po których może odbywać się ruch pieszych, obsługi lub rowerów, od poziomu terenu lub dna cieku są większe niż 0,5 m. 3. Zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1, mogą być wykonane w szczególności jako: balustrady, bariery uzupełnione poręczą oraz dodatkowymi elementami poziomymi, ekrany przeciwhałasowe uzupełnione poręczą. § 252. Wysokość balustrady, o której mowa w § 251 ust. 3 pkt 1, powinna wynosić: przy chodnikach dla pieszych i obsługi - nie mniej niż 1,1 m, przy ścieżkach rowerowych znajdujących się przy balustradzie - nie mniej niż 1,2 m, przy chodnikach dla pieszych nad liniami kolejowymi - nie mniej niż 1,3 m. § 253. 1. Balustrada powinna być zwieńczona poręczą, której szerokość lub średnica powinna wynosić dla zabezpieczenia ruchu: pieszych i rowerów - nie mniej niż 8 cm, 2. Poręcz na schodach lub pochylniach znajdujących się przy ścianie przyczółka oraz na ekranach przeciwhałasowych powinna być przymocowana do ściany w odległości nie mniejszej niż 5 cm. Szerokość poręczy powinna wynosić przy zabezpieczeniu ruchu: pieszych - nie mniej niż 6 cm, 7. Poręcze przy schodach i pochylniach powinny być przedłużone o 0,3 m poza oba końce biegu i mieć zaokrąglenia. Zaokrągleniami powinny być zakończone poręcze na obiektach. 8. Balustrady zabezpieczające ruch pieszych lub rowerów powinny zawierać prześwity elementów wypełnienia: pionowych - nie większe niż 0,14 m, poziomych rozmieszczonych do wysokości 0,7 m - nie większe niż 0,15 m, poziomego, łączącego elementy pionowe wypełnienia - nie większe niż 0,12 m od płaszczyzny chodnika.