powrót  

1. Koncepcja sieci tras rowerowych „Agroturu” wychodzi z błędnego założenia, że można oznakować trasy opisane w przewodniku „Rowerowa Odyseja”. Reguły tworzenia sieci szlaków turystycznych zawierają znaczne ograniczenia, którymi nie musi kierować się autor przewodnika. Najpierw należało zaprojektować sieć tras znakowanych, a następnie opisać je w formie przewodnika. Autor przewodnika posiada dużą wiedzą krajoznawczą dotyczącą zasięgu przewodnika, podczas gdy do projektowania tras rowerowych potrzebna jest znajomość topografii terenu.
2. Zaprojektowana sieć tras rowerowych obejmuje wyłącznie trasy drugorzędne, do których wtórnie usiłowano dopasować trasy główne - pierwszorzędne. Próba okazała się nieudana. Na schemacie tras zupełnie pominięto trasy nr 3, 4, 6, 15, 16, 27, 29 i 30.
3. Schemat nie uwzględnia koncepcji tras rowerowych opracowanych przeze mnie dla Śląskiego Związku Gmin i Powiatów, a następnie uszczegółowionej dla Oddziałów PTTK w Gliwicach i Pyskowicach. Trasę nr 17 mylnie poprowadzono drogą wojewódzką nr 901 i drogą krajową nr 11. Trasę nr 19 mylnie poprowadzono drogą wojewódzką nr 907, a trasę nr 20 mylnie poprowadzono drogami krajowymi nr 11 i 78. Pomylono też kolory tras nr 17, 18, 19 i 21 - inne kolory są na schemacie Śląskiej Sieci Tras Rowerowych, a inne na schemacie szczegółowym.
4. Numeracja tras drugorzędnych jest niezgodna z ogólną koncepcją Śląskiej Sieci Tras Rowerowych. Trasy wokół Gliwic powinny mieć numery zawierające się w przedziale 371-400, a wokół Tarnowskich Gór - w przedziale 401-430. Dla tras wokół Lublińca zarezerwowano przedział 431-460. Tymczasem koło Gliwic przebiega trasa nr 439, koło Tarnowskich Gór trasa nr 435, a koło Lublińca trasa nr 430.
5. Dla wielu tras drugorzędnych przyjęto kolory kolidujące z kolorami tras głównych, co jest niezgodne z ogólnie przyjętymi zasadami znakowania szlaków turystycznych. Kolor zielony trasy nr 401 koliduje z kolorem trasy nr 15, kolor żółty trasy nr 403 koliduje z tym samym kolorem trasy nr 16. Analogiczne kolizje dotyczą tras nr 404 i 6, 405 oraz 3 i 17, 409 i 18, 411 i 415 oraz 19 i 384, 416 i 17, 423 i 20, 429 i 2 oraz 435 i 6.
6. Dla wielu tras zaprojektowano kolory fioletowy lub brązowy, co jest niezgodne z ogólnie przyjętymi zasadami znakowania szlaków turystycznych. Dla kilku tras zaprojektowano kolor granatowy, również nie stosowany do znakowania szlaków, który można by zastąpić kolorem niebieskim, o ile nie spowoduje kolizji z innymi trasami w tym kolorze. Niektóre trasy można było zaprojektować w kolorze czarnym, z czego nie skorzystano.
7. Pomimo zaprojektowania tak dużej liczby kolorów nie uniknięto błędów systemowych. Kolor granatowy trasy nr 421 koliduje z kolorem granatowym trasy nr 425, analogicznie kolor zielony trasy nr 422 koliduje z tym samym kolorem trasy nr 428. Trasa nr 432 tworzy pętlę, co również nie jest przyjęte przy znakowaniu szlaków (instrukcja znakarska PTTK zabrania stosowania takich rozwiązań, takie same zasady obowiązują w Czechach i na Słowacji). Trasa nr 423 ma odnogę, co również jest niedopuszczalne.
8. Osobnym problemem jest znajomość terenu przez autora tras, a raczej jej brak. Dla przykładu trasa nr 435 została poprowadzona przez Szczygłowice czerwonym szlakiem pieszym, który w rzeczywistości jest koloru żółtego i ma zupełnie inny przebieg. Koło Stanicy trasę nr 435 poprowadzono czerwonym szlakiem pieszym, również prowadzącym zupełnie inaczej. Oba proponowane odcinki od wielu lat nie nadają się do przebycia. Zupełną abstrakcją jest przejazd trasą nr 438 przez drogę nr 44 w Gliwicach. Nie da się przejechać trasą nr 410 pomiędzy Płużnicą a rez. „Płużnica”, to samo dotyczy poprowadzenia tras nr 408 i 413 z Pyskowic do Pniowa. Trasa nr 411 zamiast prowadzić drogą wojewódzką powinna zboczyć do urokliwej kapliczki w Goju. Trasa nr 417 niepotrzebnie prowadzi przez zatłoczone skrzyżowanie dwóch dróg krajowych w Tarnowskich Górach. Trasa nr 426 prowadzi koło jez. Chechło-Nakło wąską podmokłą ścieżką, a następnie niepotrzebnie drogą wojewódzką nr 912. Wcześniej ta sama trasa prowadzi na przełaj przez wykop z torem kolejowym koło Miasteczka Śląskiego. Dziwny przebieg ma trasa nr 417, zwłaszcza w Miechowicach, gdzie tworzy pętlę, a ponadto prowadzi bardzo ruchliwą, krętą drogą ze Stolarzowic.
9. „Agrotur” doprowadził do oznakowania kilku tras opisanych w przewodniku, jednakże wszystkie zostały wykonane z usterkami. Kolory tras potraktowano jako dekorację. Zamiast kolorów zaprojektowanych w przewodniku wszystkie zostały oznakowane w kolorze czarnym, podczas gdy na tablicach informacyjnych znaki mają inne kolory. Niezgodnie z obowiązującym w Polsce systemem znakowania tras rowerowych oznakowane trasy koloru czarnego krzyżują się ze sobą lub odgałęziają się, wprowadzając w błąd korzystających z nich turystów.
10. Trasy oznakowane przez „Agrotur” mają też inne usterki. Pierwsze trasy były wykonywane przez firmę p. Andrzeja Buchczyka, który zastosował do oznakowania tras materiały bardzo złej jakości, wręcz kuszące chuliganów do demontażu znaków i słupków. Prawdopodobnie dla oszczędności części znaków w ogóle nie ustawiono, a część została poprzybijana do pni drzew, co jest niezgodne z obowiązującymi w Polsce obyczajami dotyczącymi ochrony przyrody. Dalsze trasy zostały oznakowane przy użyciu dobrych materiałów, ale oznakowanie jest nadal zbyt skąpe. Projekty zostały wykonane niezgodnie z obowiązującymi przepisami, a w szczególności niezgodnie z przepisami dotyczącymi zasad ustawiania znaków drogowych.

1. Projektowanie tras rowerowych należy zacząć od początku, to znaczy najpierw zaprojektować przebieg szczegółowy wszystkich projektowanych głównych tras rowerowych, a następnie dopasować do nich przebieg i kolory bocznych tras. Należy zauważyć, że szczegółowy przebieg większości głównych tras rowerowych został przeze mnie zaproponowany już w momencie tworzenia koncepcji tych tras, jednakże może być modyfikowany w celu poprawy warunków przejazdu (a nie w celu pogorszenia tych warunków, jak to wynika z projektu „Agroturu”).
2. Trasy proponowane w przewodniku powinny mieć wewnętrzną numerację, niezależną od numeracji tras Śląskiej Sieci Tras Rowerowych, ponieważ przebiegi tras opisanych w przewodniku nie muszą pokrywać się z trasami oznakowanymi w terenie. Zgodność tras opisanych z trasami oznakowanymi spotyka się wyłącznie w przewodnikach o charakterze inwentaryzacji istniejących szlaków turystycznych, np. „Znakowane szlaki turystyczne Ziemi Rybnicko-Wodzisławskiej”.
3. Przed przystąpieniem do prac należy uporządkować oznakowanie tras istniejących, tj. oznakować je zgodnie z poprawioną koncepcją Sieci Tras Rowerowych, stosując właściwe kolory tras na znakach i urządzeniach informacyjnych.

Piotr Rościszewski